ابن‌ساوجی محمد بن سعد نخجوانی اصفهانیابنساوجی محمد بن سعد نخجوانی اصفهانی، شاعر، ادیب، خطّاط و از دانشمندان قرن هشتم هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیابوالمحاسن محمّد بن سعد بن محمّد نخجوانی معروف به «ابن ساوجی» شاعر، ادیب، خطّاط و دانشمندان قرن هشتم هجری بوده است. اصالتا از اهالی نخجوان است. ظاهرا مدّتی در ساوه بوده، سپس در سلطانیه اقامت گزیده، و سرانجام به اصفهان آمده است. در نوشتن خطّ نسخ مهارت داشته، و آثاری را کتابت نموده است. فرزندش ابوطاهر محمّد نیز از ادباء و فضلاء بوده است. سال وفات او به دست نیامد؛ ولی تا سال ۷۳۲ق در قید حیات بوده است. ۲ - آثار و تالیفاتکتب زیر از آثار او است: ۱. ترجمه المسالک و الممالک اصطخری، مطبوع؛ ۲. ترجمه حلّ المشکلات حکیم طمطام هندی؛ از هندی به فارسی، که در سال ۱۳۱۲ق در بمبئی چاپ سنگی شده است. ۳. درّه المعانی فی ترجمه نثر اللّئالی؛ که ترجمه‌ای منظوم است، و در سال ۷۳۲ق به نظم کشیده است، و در سال ۱۳۱۵ق در استامبول به چاپ رسیده است. [۲]
فهرست میکروفیلم‌های دانشگاه تهران، ج۲، ص۱۴۱.
[۳]
تربیت، محمدعلی، دانشمندان آذربایجان، ص۲۱.
[۴]
مركز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، فهرست‌واره کتاب‌های فارسی، ج۱، ص۲۵۰.
[۵]
نفیسی، سعید، تاریخ نظم و نثر، ص۷۷۱.
[۶]
بیانی، مهدی، احوال و آثار خوشنویسان، ج۴، ص۱۱۷۰.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۱۷۱. |